freelance copywriter

Gisteren wandelde ik samen met mijn lieftallige echtgenote, onze jongste dochter en een nog jongere Oudduitse herdershond langs de oevers van de Sure in Luxemburg.

Er was niks op aan te merken. Alles viel in de plooi in dat zachtglooiende landschap, helemaal in de wolken om zo'n aangenaam, mooi en lichtvoetig gezelschap te mogen ontvangen.

Alhoewel, het was niet allemààl idyllisch. 

De hond had net iets verschrikkelijk onappetijtelijk opgegeten en het weer zat niet zo ongelooflijk mee. Maar zelfs dàt kon de pret niet derven.

We struinden dus door dat lieflijke dal. Geen kat te zien. Geen Letzeburgs te horen.

En toch werd ik plots, zomaar uit het niets, beschuldigd.

Ik - niet altijd maar toch wel heel vaak de onschuld zelve - werd beschuldigd van iets wat ik niet gedaan had.

Het was de eerste kee...

Ze zijn u wellicht al opgevallen in het straatbeeld. De zelfgekozen nummerplaten. 

Het resultaat van € 1000 én eigengereide spitsvondigheid.

Nu ja spitsvondigheid. Daar wilde ik het met u even over hebben.

Soms is de creativiteit namelijk ver te zoeken. 

Of wat dacht u van een nummerplaat met het lyrische MVB op een vadsige terreinwagen die mij vanmorgen kruiste? Waarschijnlijk een zekere Marcel Van Buggenhout. Of Mia Van Bucht. 

Wie zal het ooit weten? De familie misschien? De Rotary-clubleden?

- Hey Marcel, mooie auto. En vooral die nummerplaat.

- Ik weet het. Duur hoor. 

- Ik weet het. Waarom MVB eigenlijk?

-Ach gewoon even cryptisch zeggen dat ik Maatschappelijk Verantwoord Belangrijk ben.

- Ha. 

Gevolgd door een veelbetekenende stilte. 

Geef mij dan maar 1-GFR-208. 

Woonwerkverkerend door...

Klimaattop in Parijs.

De hele wereld kijkt toe wat er uit de bus gaat komen. 

Ik ook. 

Terwijl ik van nature niet echt een kei ben in toekijken. Zeker niet als het op milieu aankomt.

Dus, ik had de keuze.

Ik ga mee de straat op om samen met miljoenen anderen druk uit te oefenen.

Of … ik organiseer mijn eigen klimaattop. 

Ik koos voor het tweede. 

Zondagavond was het zover. 

We zaten gezellig met het hele gezin aan tafel. Raclette. 

Smeltende kaas en hete aardappelen. Symbolischer zou het niet worden.

Kortom, de ideale omstandigheden om een eigen klimaattop af te trappen.

"Wat is een klimaattop?" vroeg onze jongste dochter. 

Ja, goeie vraag. Wat is een klimaattop eigenlijk? "Een heel belangrijke vergadering met de bazen van alle landen die samen de natuur proberen te redden." antwoordde ik.

'Want het g...

OP TIJD THUIS 

Gisteren kwam ik later thuis van het werk.

Nu moet je weten, ik kom niet graag later thuis. Dat past niet bij een zelfverklaarde nieuwe man vind ik. Gelukkig was ik wel net op tijd in bed. Mijn vrouw sliep nog niet. Oef.

Net op tijd om haar te vragen of ze met mij naar bed wilde. 

Ze mompelde: "Ja, tuurlijk.". Na 11 jaar glimlacht ze nog steeds om die eindeloos uitgeholde grap. 

Voor we in slaap vielen, praatten we nog even na.

Onze jongste dochter, Eline, had haar die avond verteld dat ze verliefd is.

Het was zo gegaan.

-  Mama, ik ben zóóóó blij en ik ben zóóóó gelukkig.

-  Waarom, schat?

-  Ik denk dat ik een liefje heb.

-  Ah zo en wie?

-  Jens. (stilte) Allez, ik denk het hé, ik ben nog niet zeker.

-  Waarom niet, schat?

-  Robbe heeft gezegd dat Jens op mij is en hij vroeg of ik...

Waar was jij toen je het nieuws hoorde dat Volkswagen met software gesjoemeld had?

Ik, ik zat in mijn wagen. Een Vòlkswagen. Ergens naast het Albertkanaal.

En het duurde vier seconden. Vier seconden om van een merkambassadeur naar merkscepticus te tuimelen. Mijn eerste reactie schipperde tussen ongeloof en verbijstering. De frustratie, de woede en alle andere stadia van een klassiek rouwproces kwamen pas achteraf. Vooral toen de omvang van het schandaal pas écht duidelijk werd. 

Het schandaal deed terecht veel - niet zo heel fijn - stof opwaaien. De topman verontschuldigde zich namens het hele Volkswagen-concern en trad uiteindelijk af. De nieuwe baas zou orde op zaken stellen. Alle eigenaars zouden verwittigd en alle wagens teruggeroepen en hersteld worden. Daarmee leek de kous a...

We schrijven ergens augustus. Ik heb een nieuwe wagen nodig want mijn oude is dringend aan vervanging toe. Wat doet een gezonde, moderne consument dan? Inderdaad, hij zoekt zijn toevlucht tot het internet. Google, meer bepaald. Daar begint de échte zoektocht pas. Ik schuim een aantal websites af en vind uiteindelijk wat ik zoek. Op mijn‘shortlist’ prijkt onder andere Volkswagen. De volgende stap spreekt voor zich. Een testrit boeken want ik ben nog niet helemaal overtuigd. Na één telefoontje laat een vriendelijke dame me weten dat ze me op de hoofdzetel beter kunnen helpen.

Daar krijg ik – van een al even vriendelijke dame – te horen dat de commercieel verantwoordelijke niet op zijn plaats zit en me wel zal terugbellen. En ja. Eén dag later belt hij me terug. Helaas is het model...